Tydzień 8

Dedykowany Magdzie, która trwale zapisała się w mej pamięci, a nietrwale gdzie indziej.

Barłożyć chciałbym

Chciałbym dożyć tej chwili,

ależ chciałbym jej dożyć!

Chwili, że gdy przypili,

będzie można barłożyć.

W dwójkę, także we trójkę,

w dni świąteczne i w pracy!

Za las albo przed górkę,

A niech nas ktoś zobaczy!

Tak przy ludziach normalnie,

lekko, zwykło, z pomrukiem,

czasem nawet gremialnie,

czasem nawet i z hukiem.

Starzec wtedy by oczy

zamknął i klął w odruchu,

że barłożenie w nocy,

skazę robi na duchu

Inny starzec to widząc,

wspominałby wśród radości,

chwile liczne jak tysiąc,

gdy barłożył w młodości.

Chodźmy zatem z zapałem,

wspólnie na barłożenie,

kładąc dusze przed ciałem

łamiąc wszelkie zdziwienie!

Chciałbym dożyć tej chwili,

ależ chciałbym jej dożyć!

chwili, że gdy przypili,

będzie można barłożyć!